ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ COCA COLA

Η εταιρία 3Ε, κάτοχος εκατοντάδων κερδοφόρων επιχειρήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο, επέβαλε ξαφνικό θάνατο αυτή τη φορά στο εργοστάσιό της στο Βόλο, συμβάλλοντας στην «ερημοποίηση» της πρώτης βιομηχανικής περιοχής, η οποία έχει μετατραπεί, όπως και η Β’ ΒΙΠΕ, από περιοχή εργασίας για χιλιάδες εργαζόμενους σε περιοχή φάντασμα.

Η ευθύνη για την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που στέλνει στην ανεργία, εξαθλιώνει και εξοντώνει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας βαραίνει μόνο τους κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι χέρι - χέρι  με τράπεζες και κράτος επιβάλλουν ένα σύστημα που γεννά μόνο τέρατα, φασισμό και θάνατο.

Όσο εκείνοι που ευθύνονται για τη διάλυση ολόκληρης της κοινωνίας και του παραγωγικού ιστού της χώρας υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, άλλο τόσο πρέπει κι όλοι εμείς, οι παραγωγοί του πλούτου, να παλέψουμε για να έρθει όλος στα χέρια της κοινωνίας.

Μόνη λύση είναι η αποδέσμευση από το σύστημα που γεννά τη βαρβαρότητα, τις απολύσεις, την ανεργία, τη φτώχεια, τη μιζέρια και το φόβο. Πρέπει να διαλέξουμε την εξέγερση και την ανατροπή, για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, προτάσσοντας τις δικές μας ανάγκες και επιθυμίες. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, όλες τις σκόρπιες φωνές όσων πλήττονται από τη συνεχιζόμενη κρίση, παλεύοντας για νέες μορφές οργάνωσης του αγώνα με θάρρος και τόλμη σε ένα πρόγραμμα κοινωνικής ανατροπής και ταξικής απελευθέρωσης.

Μπορούμε.

Είμαστε στο πλευρό σας υλικά και ηθικά με όσες δυνατότητες έχουμε, μέσω των δράσεων μας. Με 4 χρόνια αγώνα, φωνάζουμε και κάνουμε πράξη, «τα εργοστάσια ανήκουν στους εργάτες», ανήκουν σε εμάς τους ίδιους  που παράγουμε τα πάντα και δεν έχουμε τίποτα. Επειδή η ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, ενώνουμε τη φωνή και τη δράση μας με συλλογικότητες, κινήματα, με εργαζόμενους και άνεργους, σε κάθε τόπο. Μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε.

Η Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου στηρίζει τα δίκαια αιτήματά σας και σας καλεί να ανοίξετε τον αγώνα σας στην τοπική κοινωνία ώστε να σταθεί στο πλευρό σας. Καλούμε επίσης όλα τα μαχόμενα τμήματα της εργατικής τάξης να σταθούν στο πλευρό σας, άνεργους/-ες, εργαζόμενους/-ες, φοιτητές/-τριες, μαθητές/-τριες, συνταξιούχους, να σας στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις γιατί μας αφορά όλους. Σήμερα είστε εσείς, χτες ήμασταν εμείς, αύριο θα είναι άλλοι που θα βρεθούν στο σταυροδρόμι ζωής και θανάτου και στο ερώτημα πως θα ταΐσουμε τις οικογένειές μας.

ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

http://denplirono-anatropi.blogspot.gr/

17 Νοέμβρη πορείες καλέσματα συγκεντρώσεις / ΒΟΛΟΣ

___________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Πορεία για 17 Νοέμβρη

τοτε χουντα τωρα κοινοβουλευτισμος 

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

από ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ 18.00 πλατεια ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ

πηγή : https://athens.indymedia.org/event/61274/_

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

42 Χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Ελπίδα είναι οι ίδιοι οι απελπισμένοι & η επερχόμενη επανάστασή τους

Κάτω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

Εμπρός για την εξουσία των εργατών, για σοσιαλιστική 

διέξοδο από την καπιταλιστική χρεοκοπία. 

Για ψωμί - παιδεία – ελευθερία!

http://eekmag.blogspot.gr/2015/11/42.html

Σαράντα δύο χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο λαός αυτής της χώρας βρίσκεται σε έναπρωτοφανές ιστορικό σταυροδρόμι.

Αφού ανέτρεψε την κυριαρχία των δύο βασικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που του καθήσαν στο σβέρκο από την πτώση της απριλιανικής δικτατορίας το 1974 μέχρι και το 2015, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη«δική του», «πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς».

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έφερε την «ελπίδα» όπως υποσχόταν, αλλά επιχειρεί να την ενταφιάσει μαζί με την Αριστερά. Δεν θα τους περάσει. Ελπίδα είναι οι ίδιοι οι απελπισμένοι και η επερχόμενη επανάστασή τους απ’ άκρη σε άκρη του κόσμου.

Η Ελλάδα βρίσκεται στη μύτη του τυφώνα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Σ’ ένα σταυροδρόμι του χώρου, της Aνατολικής Mεσογείου, του χρόνου και της ιστορίας. Μέσα σε μια διεθνή θύελλα που καταστρέφει οικονομίες, χώρες ολόκληρες, και εξωθεί εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και τη μετανάστευση. Aλλά αυτή η θύελλα μπορεί, ακόμα, να γίνει η αφετηρία ενός νέου επαναστατικού κύματος. Ας προετοιμαστούμε άμεσα!

Τι διακυβεύεται άμεσα

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να τσαλαπατήσει ακόμα και τις εξώφθαλμα απατηλές προσδοκίες που μοίρασε περί «ισοδύναμων» μέτρων στα άγρια μέτρα λιτότητας του νέου Μνημονίου που ο ίδιος υπέγραψε.

Νέες άγριες περικοπές στις συντάξεις, κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, κλείσιμο διακοπτών της ΔΕΗ, δραματικές αυξήσεις στους φόρους βρίσκονται προ των πυλών. H ανεργία παραμένει στα ύψη, ενώ που σε ελάχιστους μοιράζονται θέσεις δουλειάς είναι με όρους δουλείας.

Δεν πρόκειται για ένα ακόμα μπαράζ μέτρων αλλά για μία απόπειρα ανατροπής του τρόπου ύπαρξης του Ασφαλιστικού, του τραπεζικού συστήματος αλλά και του Φορολογικού που θύματά του θα έχει τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα σε συνθήκες μιας προχωρημένης χρεοκοπίας.

Ακόμα και η παραμικρή δυνατότητα πιο ήπιας προσαρμογής στον παραπέρα κανιβαλισμό της κοινωνίας που προβλέπει το νέο Μνημόνιο διαλύεται υπό την πίεση της ύφεσης στην οποία παραμένει ο ελληνικός καπιταλισμός λόγω των capital controls που επέβαλαν οι δανειστές σαν μέσο πολιτικού εκβιασμού προς το λαό.

Στον εκβιασμό αυτό υπέκυψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον πιο επαίσχυντο τρόπο, τσαλαπατώντας το «όχι» του 62% λαού στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου για χάρη της παραμονής της Ελλάδας στη σιδηρόφρακτη ανθωποφαγική ιμπεριαλιστική λυκο – συμμαχία.

Ως πότε θα ζούμε στη φυλακή της ΕΕ, του καπιταλισμού και του κράτους τους;

Πέντε μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους δανειστές που οδήγησε στο νέο Μνημόνιο ο εργαζόμενος λαός πρέπει να διερωτηθεί σε τρία τουλάχιστον ζητήματα:

· Αξίζει να ζει μέσα σε μία Ε.Ε. που θαλασσοπνίγει και στήνει φράκτες στα κύματα των προσφύγων από τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, στις περιοχές που οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές μαζί με τους Αμερικανούς συνεταίρους τους κονιορτοποιούν από το 1991 μέχρι σήμερα και ταυτόχρονα πετάει από τα σπίτια τους τους «ντόπιους»; Όχι! Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι «ξένοι». Θα αποκτήσουμε «πατρίδα» όταν ανατρέψουμε την καπιταλιστική κυριαρχία.

· Αξίζει να ζει μέσα σε ένα σύστημα που ενώ έχει οδηγήσει σε περικοπές στο 30% των αποδοχών των «υπηκόων» του, ζητά και άλλες περικοπές, χωρίς τέλος, προκειμένου να μη χάσουν εκείνοι που... πάντα κερδίζουν, οι μεγαλοκαπιταλιστές; Όχι. Έρχονται περικοπές επιπλέον 30% στις αποδοχές και νέοι εξευτελισμοί από τους ντόπιους και ξένους δυνάστες.

· Αξίζει να ανέχεται μια ψευτο-αριστερή κυβέρνηση που εξελέγη για να καταργήσει τα Μνημόνια και επεξελέγει για να μετριάσει τις συνέπειές τους και, τελικά, επιχειρεί να περάσει ό,τι επιχείρησαν ανεπιτυχώς να περάσουν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις ;

Η καταστροφή που μας απειλεί και τι πρέπει να κάνουμε

Η απάντηση του εργατικού κινήματος, των εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων εργατών πρέπει να είναι ξεκάθαρα αρνητική και στα τρία αυτά ερωτήματα. Εδώ και τώρα πρέπει να παλέψουμε :

· Για την οργάνωση Γενικής Απεργίας Διαρκείας για να μην περάσει κανένα νέο αντιλαϊκό μέτρο.

Η επιτυχημένη Γενική Απεργία της 12ης Νοέμβρη απέδειξε ότι το αγωνιστικό δυναμικό της εργατικής τάξης δεν έχει καταβληθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μην περιμένουμε τίποτα από την ηγεσία της ΓΣΕΕ που ψήφισε «ναι» στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, αλλά ούτε και από την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ που έχει οχυρωθεί στο γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν θα απολύσει κανένα δημόσιο υπάλληλο για να δικαιολογήσει την πολύμηνη αδράνειά της. 

Πρέπει να πετάξουμε από τα συνδικάτα τους γραφειοκράτες και πάνω από όλα να αναπτύξουμε τις δικές μας, αυτοργανωμένες μορφές πάλης, με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα και τη διαμόρφωση ενός πανελλαδικού κέντρου αγώνα. Το κέντρο αυτό πρέπει να αναλάβει τη συνεχή, σχεδιασμένη και συστηματική δράση που απαιτείται για να μην περάσει το νέο αντι-Ασφαλιστικό, οι κατασχέσεις περιουσιών των φτωχών, τα λουκέτα της ΔΕΗ, η κρατική και η παρακρατική φασιστική βία.

· Για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από την εργατική τάξη στους δρόμους.

Ο κυβερνητικός συνασπισμός των κομμάτων του Τσίπρα και του Καμμένου αποτελεί ξεκάθαρα ένα εργαλείο στα χέρια των ιμπεριαλιστών και των Ελλήνων καπιταλιστών ενάντια στο λαό. Δεν υπάρχει καμία βούληση και καμία δυνατότητα όσων συμμετέχουν στην παρούσα κυβέρνηση να μετασχηματιστεί αυτός ο συνασπισμός σε εκείνο που έλπιζαν όσοι τον ψήφισαν στις 25 Γενάρη ή ακόμα και στις 20 Σεπτέμβρη, σε ένα εργαλείο του λαού ενάντια στους από πάνω. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει από τα κάτω και από τα αριστερά από τους αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

· Για μια επαναστατική κυβέρνηση της εργατικής εξουσίας, μετερίζι του αγώνα για μια Eυρώπη ενωμένη σοσιαλιστική. Όχι στην Eυρώπη-Φρούριο των ιμπεριαλιστών.

Μόνο μια κυβέρνηση βασισμένη στα όργανα της εξουσίας των ίδιων των εργατών μπορεί να σώσει το λαό από τη νέα καταστροφή με την οποία είναι αντιμέτωπος. Το σημερινό κράτος δεν βρίσκεται μόνο στα χέρια μιας τάξης εχθρικής προς τα εργατικά συμφέροντα, αλλά ταυτόχρονα είναι και οικονομικά και πολιτικά χρεοκοπημένο. Με ανεργία στο 25% του εργατικού δυναμικού, τις τράπεζες στραγγιγμένες ως το μεδούλι και τους διεθνείς επενδυτές να στρέφονται αλλού, το κράτος θα συνεχίσει να αποδιοργανώνει την οικονομική και κοινωνική ζωή χωρίς καμία προοπτική. Το κράτος αυτό πρέπει να καταστραφεί από την άμεση επαναστατική δράση της εργατικής τάξης και του λαού και να αντικατασταθεί από ένα «κράτος» - τύπου Κομμούνας στα χέρια των εργατών, ανοιχτό σε όλους τους εργάτες από όποια μεριά της γης και αν προέρχονται, ανοιχτό στην κοινή πάλη με τους εργάτες όλου του κόσμου για τον παγκόσμιο κομμουνισμό. Να χτίσουμε εδώ και τώρα μία εργατική επαναστική Διεθνή, την Τέταρτη Διεθνή.

OΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΤΡΙΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, 6 μ.μ. Θόλος, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Κάλεσμα της Αντιφασιστικής Κίνησης Μαγνησίας 

στην πορεία του «Πολυτεχνείου»

Η ΑΚΜ καλεί σε μαζική συμμετοχή στην Πορεία για το Πολυτεχνείο την Τρίτη 17 Νοέμβρη 2015, στις 6μμ στο Θόλο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Συμμετέχουμε στη διαδήλωση όχι μόνο για τιμήσουμε τη μνήμη των νεκρών αγωνιστών που δολοφονήθηκαν από τη χούντα των συνταγματαρχών, αλλά γιατί το νόημα του αγώνα για ψωμί-παιδεία-ελευθερία παραμένει, δυστυχώς, για ακόμα μια χρονιά ακόμα πιο επίκαιρο!

Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «βρίσκει» δισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσει τους τραπεζίτες και το κεφάλαιο και καταδικάζει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας στην ανεργία, τη φτώχεια. Σήμερα υπάρχουν οικογένειες οι οποίες δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες τους, η παιδεία μαζί με όλο το κοινωνικό κράτος διαλύονται ενώ πρόσφυγες και παιδιά πνίγονται σε καθημερινή βάση στο Αιγαίο με ευθύνη της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης! Απέναντι σε αυτή την κατάσταση που γεννά η κρίση του καπιταλισμού και η κυβερνητική πολιτική, κανένας «Παπαδόπουλος» δεν θα δώσει λύση, όπως διαμηνύουν οι νοσταλγοί της χούντας και των φασιστικών καθεστώτων - όπως οι νεοναζί-δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή και οι κάθε λογής φασίστες είναι τα «τάγματα εφόδου» του συστήματος του κεφαλαίου.

Ο μόνος δρόμος για το λαό, τη νεολαία, τους εργαζόμενους είναι να αλλάξουν την κατάσταση μέσα από τους αγώνες τους, με μαζικό και οργανωμένο τρόπο! Σε αυτό τον αγώνα, η εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 συνεχίζει να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα.

Όλοι και Όλες την Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 6μμ στο Θόλο του Π. Θεσσαλίας

Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας

πηγή : http://www.antinazizone.gr/2015/11/blog-post_...

Φωτογραφίες απο την ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία απο την απεργία στις 12/11/0215 ΒΟΛΟΣ

 Φωτογραφίες απο την ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία απο την απεργία στις 12/11/0215 ΒΟΛΟΣ 

Η φώτο κατω είναι απο την μαθητική συγκέντρωση

http://dromosmag.blogspot.gr

Ποιος δημιούργησε τελικά το ISIS – και πώς θα αντιμετωπιστεί;

  

Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή εδώ και χρόνια παραμένει σε κρίσιμη φάση. Πολεμικές συρράξεις, ακραίες συνθήκες φτώχειας και μαζικά προσφυγικά ρεύματα συνθέτουν την καθημερινή πραγματικότητα στην περιοχή. Από την εισβολή στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, ειδικά, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η κατάσταση έχει πάρει νέες διαστάσεις. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες δρα και αναπτύσσεται η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ISIS) των φανατικών ισλαμιστών.

Η δημιουργία του ISIS ήταν κατά βάση αποτέλεσμα αυτών των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Την παραδοχή αυτή έκανε ο Τόνι Μπλερ, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας. Σε συνέντευξή του στο CNN[1] αναγνώρισε ότι η εισβολή στο Ιράκ το 2003 συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία του ISIS, συμπληρώνοντας:

«Ασφαλώς δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως όσοι από εμάς απομακρύναμε τον [πρώην ηγέτη του Ιράκ] Σαντάμ [Χουσεΐν] το 2003 δεν φέρουμε καμία ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί το 2015».
Στη συνέχεια ζήτησε «συγνώμη» για τις «λανθασμένες» πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του και τον κακό σχεδιασμό της μετά Σ. Χουσεΐν εποχή.

***
Ο πόλεμος στο Ιράκ άφησε τη χώρα και το λαό της σε δραματική κατάσταση. Μετά την «απελευθέρωση» μόλις το 20% του πληθυσμού είχε πρόσβαση σε πραγματικές συνθήκες υγιεινής και το 25% των παιδιών ήταν υποσιτισμένο. Την ίδια στιγμή οι αμερικάνικες εταιρείες έκαναν πάρτι, βλέποντας τις δουλειές τους να «ανθίζουν»[2].

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες μαζικοποιήθηκαν ομάδες φανατικών ισλαμιστών, που όλα τα προηγούμενα χρόνια ζούσαν στο περιθώριο, αντλώντας κοινωνική νομιμοποίηση και δύναμη από τις φρικαλεότητες των ιμπεριαλιστών.

Δεν ήταν όμως μόνο οι κοινωνικές συνθήκες που βοήθησαν στην άνοδό τους. Ήταν και το συνειδητό τους «σπρώξιμο» από αυτούς που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη δράση τους.

Όπως αποκάλυψε πρόσφατα η διαρροή απόρρητου εγγράφου της Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας των ΗΠΑ από τον Αύγουστο του 2012, οι ΗΠΑ έβλεπαν με πολύ θετικό μάτι την προοπτική ενός «Σαλαφιστικού Πριγκηπάτου» στην ανατολική Συρία και ενός Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ, που θα ελεγχόταν από την Αλ Κάιντα[3].

Την περίοδο αυτή, οι ΗΠΑ, θέλοντας να απομακρύνουν τον Ασάντ από την εξουσία, στήριξαν τους αντιπάλους του, συμπεριλαμβανομένων και των Τζιχαντιστών. Αυτή η στήριξη (ή ανοχή) ήταν ένας από τους λόγους που συνέβαλαν στην ενδυνάμωσή τους, πράγμα που σήμερα μεταφράζεται σε ένα χωρίς προηγούμενο αιματοκύλισμα της περιοχής.

Άλλωστε οι ΗΠΑ δεν έχουν διστάσει να στηρίξουν τους φανατικούς ισλαμιστές και στο παρελθόν, όπως τους Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν, μετά τη σοβιετική εισβολή του 1979, από τους οποίους στη συνέχεια προέκυψαν οι Ταλιμπάν και η Αλ Κάιντα.

***

Οι λαοί της περιοχής δεν πρόκειται να δουν τις ζωές τους να καλυτερεύουν ούτε από αυταρχικά καθεστώτα τύπου Ασάντ, ούτε από τη «βοήθεια» των δυτικών και, φυσικά, ούτε από το ISIS.

Ο κοινός αγώνας των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της Μέσης Ανατολής είναι αναγκαίος έτσι ώστε να δώσουν τέλος σ’ αυτό το φαύλο κύκλο φτώχειας – βίας – πολέμων. Ο αγώνας αυτός ταυτίζεται με την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό αλλά και τον καπιταλισμό, για μια παναραβική ενότητα πάνω σε ταξική/αριστερή βάση και για μια σοσιαλιστική ομοσπονδία των λαών της περιοχής σε εθελοντική και ισότιμη βάση.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς στην περιοχή είναι σήμερα εξαιρετικά ισχνές και δεν είναι σε θέση να τεθούν μπροστά στον αγώνα γι’ αυτούς τους στόχους. Στο παρελθόν, όμως, δεν ήταν. Στην εποχή πριν τη δεκαετία του 1980 υπήρχαν πανίσχυρα κομμουνιστικά και ριζοσπαστικά κινήματα στην περιοχή που αποτελούσαν, αντικειμενικά, πανίσχυρη απειλή στον καπιταλισμό και τα αντιδραστικά καθεστώτα. Απέτυχαν να δώσουν διέξοδο και προοπτική στους λαούς της περιοχής, λόγω των σταλινικών τους καταβολών και της εξάρτησης από τη Σοβιετική Ένωση.

Η αποτυχία των αριστερών κινημάτων στην περιοχή δημιούργησε το τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό κενό που επέτρεψε στους φανατικούς ισλαμιστές, της μιας ή της άλλης εκδοχής, να μαζικοποιηθούν.

Και στη Μ. Ανατολή όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, μόνο μια μαζική επαναστατική, διεθνιστική Αριστερά, μπορεί να προσφέρει διέξοδο από τη βαρβαρότητα στην οποία ωθεί τον πλανήτη το καπιταλιστικό σύστημα.

Σήμερα, οι συνθήκες του πολέμου, των επεμβάσεων, της θρησκευτικής μανίας, των δικτατοριών, της μαζικής προσφυγιάς κλπ, που κυριαρχούν στην πλειοψηφία των χωρών της περιοχής, δεν αφήνουν ουσιαστικά περιθώρια πάλης στους μαρξιστές για το χτίσιμο μιας μαζικής επαναστατικής Αριστεράς. Το καθήκον είναι εξαιρετικά δύσκολο. Το κέντρο των εξελίξεων για το χτίσιμο αυτής της μαζικής επαναστατικής Αριστεράς βρίσκεται στην Ευρώπη και στην αμερικάνικη ήπειρο (βόρεια και νότια). Στο βαθμό που οι μαρξιστές σ’ ένα αριθμό χωρών καταφέρουν να χτίσουν μαζικά επαναστατικά κόμματα τότε αυτό θα λειτουργήσει καταλυτικά και για τη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή.

Ο διεθνισμός ήταν πάντα αναπόσπαστο, οργανικό στοιχείο του μαρξισμού και της επαναστατικής Αριστεράς. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, λόγω της παγκοσμιοποίησης, των νέων μέσων επικοινωνίας, της ταχύτητας της πληροφόρησης, του βάρους της τάξης των εργαζομένων στην οικονομία και την κοινωνία κλπ, είναι μια πραγματικά κρίσιμη παράμετρος της πάλης των όσων θέλουν να φτιάξουν έναν ανθρώπινο κόσμο.

Δελτίο τύπου

Δελτίο τύπου

Βόλος, 3/11/2015

Προβολή ταινίας και συζήτηση με εργάτες/τριες

του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ

Ο ΧΩΡΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ-ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ έχει από καιρό αγκαλιάσει τον αγώνα των εργατών της  Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟ.ΜΕ.) στη Θεσσαλονίκη που σχεδόν επί τρία χρόνια επαναλειτουργούν το εργοστάσιο που εγκατέλειψαν πίσω οι ιδιοκτήτες του μαζί με τεράστια χρέη, για τα οποία έχουν καταδικαστεί με πολυετή φυλάκιση.

Την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου, στις 7.30μμ, στο Χώρο Κινημάτων-Στέκι Μεταναστών  (Ιωλκού 33 & Τ. Οικονομάκη, Βόλος) φιλοξενούμε εργάτες και εργάτριες του εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ που μοιράζονται μαζί μας την εμπειρία τους και την εξέλιξη του εγχειρήματος της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ, την αλληλεγγύη που έχει αναπτυχθεί διεθνώς υπέρ τους, καθώς και όλο το πόλεμο που διεξάγεται εναντίον τους από τους πρώην εργοδότες με την αγαστή υποστήριξη κρατικών μηχανισμών, με κομβικό σημείο τη δίκη για τον πλειστηριασμό του εργοστασίου στις 26 Νοέμβρη.

Της συζήτησης θα προηγηθεί η προβολή του ντοκιμαντέρ «Occupy, resist, produce» που δείχνει το ιστορικό επαναλειτουργίας του εργοστασίου από τους ίδιους τους εργάτες του, ενώ στο χώρο θα διατίθενται προς πώληση τα προϊόντα καθαρισμού που παράγονται στο εργοστάσιο.