ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
Χωρίς καμιά έκπληξη, τρία πρώην μέλη της συνέλευσης έστειλαν το πρώτο δημόσιο κείμενό τους στα αυτοοργανωμένα κοινωνικά ιατρεία το οποίο παράλληλα αναρτήθηκε και στο internet, indymedia. Στην πραγματικότητα το δημοσιευμένο κείμενο είναι το τρίτο κατά σειρά καθώς δύο επιπλέον παραδόθηκαν δια αντιπροσώπου στη συνέλευσή μας. Ήδη με το πρώτο κείμενο τους, που απορρίφθηκε ομόφωνα, διαχώρισαν τον εαυτό τους από τη Συνέλευση Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου (ΛΣΑΝ).
Δεν χρειάζεται να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας, όπως κρύβονται οι συντάκτες των επιστολών. Η ΛΣΑΝ πέρασε μια πολιτική θύελλα και έχει σταθεί όρθια. Η συνέλευσή μας είναι ανοικτή σε όλους εκτός από ρατσιστές, εθνικιστές και φασίστες, ως τμήμα της μαχόμενης εργατικής τάξης κι όλων των καταπιεσμένων στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια και την κοινωνική καταστροφή για μια πανανθρώπινη χειραφετημένη ανθρωπότητα χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση και πολέμους.
Σύνθημά της ήταν και παρέμεινε μετά τις τρεις συνελεύσεις στις 22, 29 και 31 Αυγούστου, η αυτοοργάνωση, η ταξική αλληλεγγύη για την ανατροπή, την εξέγερση και την κοινωνική επανάσταση. Είναι αυτονόητο για όλη τη συνέλευση ότι η αυτοοργάνωση αποκομμένη από τα ζητήματα της κοινωνικής ανατροπής είναι μέσο ενάντια στο κόσμο της αστικής εξατομίκευσης, μέσο επανασυλλογικοποίησης του απομονωμένου ατόμου και όχι αυτοσκοπός. Μέσο και σκοπός αποτελούν μια ενότητα διαλεκτική και όχι δυο ξεχωριστά απομονωμένα αντικείμενα. Ακόμα και τα τρία μέλη που αποχώρησαν από τη συνέλευση μας με το εύσχημο κόλπο της αποχής από μια πολιτική συζήτηση για τη τύχη της συνέλευσης, ήταν υποχρεωμένα να αναγνωρίσουν ότι η αυτοοργάνωση έχει ένα σκοπό, τη μαχητική αντίσταση. Επί έξι μήνες, κλιμακώνοντας τις κατηγορίες επί πάντων, εντός κι εκτός της συνέλευσης συνέβαλλαν στο να οδηγηθεί η συνέλευσή μας στο χείλος της διάλυσης.
Το τελευταίο εξάμηνο, πολλά μέλη της συνέλευσής μας φυλλορρόησαν. Το ιατρείο μας έκλεισε για πρώτη φορά από τις 19/7. Μετά την παραίτηση ενός δραστήριου μέλους της συνέλευσής μέσα στον Ιούλιο, ήταν πλέον αμφίβολο αν η ομάδα του ιατρείου μας θα μπορούσε να επαναλειτουργήσει το Σεπτέμβριο. Έγινε απόπειρα διάλυσης των λειτουργικών ομάδων της συνέλευσής μας, συλλογής ρούχων και της θεατρικής ομάδας. Για πρώτη φορά αντί να δημιουργηθεί μια ομάδα για το προσφυγικό εντός της συνέλευσης όπως ήταν η πάγια αντίληψη της συνέλευσης, δημιουργήθηκε από τη συνέλευση μας, μια άλλη συνέλευση, εντελώς ανεξάρτητη, με την ονομασία «με τους μετανάστες είμαστε μαζί», η οποία δεν υφίσταται πλέον. Άλλαξε η πολιτική μας πάνω στο ζήτημα των προσφύγων και η πλατιά αλληλεγγύη του λαού μας ονομάστηκε φιλανθρωπία κι εκκλησιαστικό εξομολογητικό καθήκον. Οι αγώνες των λαών ονομάστηκαν μαζική ψυχανάλυση, από τη Ταχρίρ, την Πουέρτα Ντε Σολ, το Σύνταγμα και το Γκεζιπάρκ. Επανακαθορίστηκαν οι συμμαχίες μέσα στη πόλη μένοντας η μόνη «καθαρή» συλλογικότητα της πόλης, κόβοντας όλους τους δεσμούς με το κίνημα της πόλης με συλλογικότητες, οργανώσεις και πολιτικά κόμματα που δεν υποτάχτηκαν στα μνημόνια και δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα.
Στη συνέλευση της 1/8 αποφασίστηκε να γίνει μια πολιτική συζήτηση για το δρόμο που έχει χαράξει η συνέλευση και να αναρτηθεί στο blog μας ότι θα ξαναλειτουργήσει στις 22/8. Tα τρία μέλη της συνέλευσης και συντάκτες της επιστολής συμμετείχαν στη συνέλευση κι έγινε αποδεκτή η πρότασή τους, η πολιτική συζήτηση να γίνει στις 29/8 ώστε όλα τα μέλη της συνέλευσης να ενημερωθούν για το περιεχόμενο της συζήτησης στις 22/8. Η πρόταση εγκρίθηκε ομόφωνα.
Στις 22/8 αντί οι ίδιοι να συμμετάσχουν στη συνέλευσή μας, παρέδωσαν ομαδικά και ιδιοχείρως σε μέλος μας την πρώτη επιστολή προκειμένου να αναγνωστεί αλλά να μην διανεμηθεί!! Η συζήτηση που έγινε στις 22/8 αποτυπώνεται σε σχετική απόφαση της συνέλευσης.
Η συζήτηση συνεχίστηκε στις 29/8 κατά την οποία παραδόθηκε σε μέλος μας και δεύτερη επιστολή επισυναπτόμενη με την πρώτη (αλλά αυτή τη φορά μόνο από έναν από τους συντάκτες της) η οποία όμως δεν αναγνώστηκε καθώς ήδη η πρώτη επιστολή είχε ομόφωνα απορριφθεί στις 22/8. Η συνέλευσή μας κατέληξε σε ένα λιτό κείμενο πολιτικής υπεράσπισης του χαρακτήρα της συνέλευσης και ότι ορισμένα μέλη διαχώρισαν τον εαυτό τους από τη συνέλευση μας.
Τα δύο κείμενα στα οποία αναφερόμαστε αποτελούν εσωτερικά κείμενα της συνέλευσης. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το τρίτο δημοσιευμένο κείμενο είναι το πιο «ευγενικό». Η απάντηση σε αυτά τα δυο κείμενα και η δημοσίευσή τους από τη πλευρά μας θα εξαρτηθεί από τη κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον της συνέλευσής.
Επιπρόσθετα στη συνέλευση της 29/8 και ενόψει της συνάντησης των αυτοοργανωμένων ιατρείων στις 4/9, η συνέλευση αποφάσισε να συμμετάσχει και όρισε αντιπρόσωπους με σκοπό να επανασυνδεθεί το ιατρείο μας με τα αυτοοργανωμένα ιατρεία, να αναγνωριστεί ότι ήταν λάθος της συνέλευσής μας που δεν συμμετείχε και δεν στήριξε την κινητοποίηση των ιατρείων της 30/6 και να αποσαφηνιστεί τόσο ότι οι θέσεις που διατυπώθηκαν σχετικά το κείμενο κάλεσμα των ιατρείων όσο και οι λόγοι απόρριψης του κειμένου όπως και η μη συμμετοχή μας στην κινητοποίηση της 30/6 δεν αντανακλούν τις θέσεις της συνέλευσής αλλά αποτελούν το προϊόν μια πολιτικής διολίσθησης αυτής, εμφανιζόμενες πλήρως αντίθετες από ότι έχουμε υποστηρίξει μέχρι σήμερα στα ζητήματα της υγείας. Τέλος αποφασίστηκε να προταθεί στη συνάντηση των ιατρείων μια κοινή παρουσίαση των ιατρείων στη φετινή διαδήλωση της ΔΕΘ στις 10/9 στις οποίες η συνέλευσή μας συμμετέχει κάθε φορά στην ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία που ξεκινά από Καμάρα και λαμβάνει μέρος στη συνέλευση που γίνεται την επομένη μέρα στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ το οποίο υποστηρίζει ανελλιπώς.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι:
Οι συντάκτες των επιστολών, με παρουσία έξη μηνών από τα πέντε χρόνια ζωής της συνέλευσης, επιχειρώντας να οικειοποιηθούν την ιστορία και το κύρος της, λιποτάκτησαν από τη πολιτική συζήτηση, προωθούν τη διαίρεση και υπονόμευση της συνέλευσης.
Οι δύο από τους τρείς είναι οι πραγματικοί πολιτικοί τουρίστες αφού μέσα σε χρόνο ρεκόρ πέρασαν από όλους τους κινηματικούς χώρους της πόλης και εκδιώχτηκαν για την πολιτική τους συμπεριφορά. Στη συνέλευση στις 29/8 αποφασίστηκε ομόφωνα ότι οι συντάκτες των επιστολών είναι πολιτικά ανεπιθύμητοι.
Οι συντάκτες ποτέ δεν εξέφρασαν ανοικτά τις απόψεις που μας κοινοποίησαν μέσων τρίτων (οι εχθροί της ανάθεσης!!) αλλά ακολούθησαν μια τακτική διολίσθησης των πολιτικών θέσεων της συνέλευσης, προσωπικών προσεταιρισμών κι ενθάρρυνσης φημών, κουτσομπολιών και παραγωγής ψευδών γεγονότων. Οι «τραμπουκισμοί και βιαιότητες» μελών της συνέλευσής μας αναφέρονται στις έντονες πολιτικές συζητήσεις και διαφωνίες που δεν έλειψαν 5 χρόνια στη συνέλευσή μας αλλά που δεν έγιναν ποτέ εμπόδιο στις συντροφικές μας σχέσεις και την ενότητα όλων μας στο δρόμο. Αν τους ρωτούσαμε για τα περιστατικά στα οποία αναφέρονται και την εξέλιξή τους δεν θα μπορούσαν να απαντήσουν.
Αντίθετα, οι δυο από τους τρεις συντάκτες συμμετείχαν στην απόπειρα διάλυσης του φεστιβάλ των ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΝ στο Βόλο από μια νεοσύστατη συλλογικότητα (ΑΚΡΗΔΑ) του πανεπιστημίου και υιοθετούν (στο δημοσιευμένο κείμενο) την άποψη μια άλλης οριζόντιας ομάδας (Συντρόφια στο Σεληνόφως) που αντί να απειλεί το κράτος και τους μηχανισμούς του επιτέθηκε με συνθήματα στο κινηματικό χώρο ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ & ΝΕΟΛΑΙΑΣ στο Βόλο.
Η συνέλευσή μας δεν απαντά στις κατηγορίες περί σεξισμού. Μια σοβαρή δημόσια απάντηση μπορεί να αποκάλυπτε τους άθλιους χειρισμούς των συντακτών επί του θέματος αλλά θα ενέπλεκε κακοποιημένες και βασανισμένες γυναίκες τις οποίες οφείλουμε να τις προστατέψουμε ανεξάρτητα αν τις συμπαθούμε πολιτικά.
Η συνέλευση μας υπερασπίζεται όλα τα μέλη της που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για να σταθεί όρθια η συνέλευσή και να συνεχιστούν οι δράσεις της. Η ίδια η συνέλευση δεν διαχωρίζει από αυτό το καθήκον τα μέλη που είναι και μέλη στο πολιτικό κόμμα ΕΕΚ με τα οποία μαζί ξεκινήσαμε τη λειτουργία της συνέλευσης από το 2011 μέχρι σήμερα. Πρόκειται για πολιτική ανοησία τα περί ΣΥΡΙΖΑ 2 όταν αυτά τα μέλη μας ήδη από το 2012 στις πολιτικές συζητήσεις εντός της συνέλευσης προειδοποιούσαν για τη τύχη της κυβέρνησης της «αριστεράς» και το ξεπούλημα της ελπίδας και τελικά είχαν δίκιο.
Το γεγονός ότι στις τρεις επιστολές η συνέλευση της 1/8 ονομάζεται «πραξικόπημα» το οποίο φορτώνεται μόνο σε μέλη μας που είναι και μέλη ενός πολιτικού κόμματος και όλοι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στη συνέλευση (πλην των τριών τους) ονομάζεται κομματικός στρατός, τουρίστες, κλακαδόροι και άλλα χυδαία σχόλια, οφείλεται στο γεγονός ότι η συνέλευση της 1/8 έκανε ομόφωνα αποδεκτό (και οι τρεις επίσης ψήφισαν την απόφαση) να επανεξετάσει την εξάμηνη πορεία, τις θέσεις της χθες και σήμερα και να επιβεβαιώσει ποια πορεία εξασφαλίζει την ύπαρξή της. Πέρασαν 21 ημέρες για να αποφασίσουν αν έκαναν καλά που ψήφισαν την πρόταση κι αντί να συμμετάσχουν, έστειλαν την πρώτη επιστολή που στην ουσία καταγγέλλει την απόφαση που οι ίδιοι ψήφισαν.
Στις τέσσερις συνελεύσεις του Αυγούστου (1,22,29 & 31/8) κανένας και καμία δεν αρνήθηκε τη νομιμότητα των αποφάσεων του τελευταίου εξαμήνου. Εκείνο που τέθηκε προς συζήτηση ήταν αν τελικά μετά την εμπειρία της υλοποίησης των σχετικών αποφάσεων εξασφαλίζεται η ύπαρξη της συνέλευσης ή όχι.
Η συνέλευσή μας συγκλήθηκε εκτάκτως στις 31/8 καθώς η εσωτερική διαμάχη δημοσιοποιήθηκε από τα τρία πρώην μέλη στα αυτοοργανωμένα ιατρεία και αναρτήθηκε στο internet με σκοπό τη πολιτική δυσφήμηση της συνέλευσης. Η συνέλευση αποφάσισε να αποστείλει στα αυτοοργανωμένα ιατρεία και να δημοσιεύσει την παρούσα απάντηση.
Υπάρχει για εμάς ένα ερώτημα και θα θέλαμε να μοιραστούμε τις πρώτες μας σκέψεις. Γιατί μια δραστήρια αυτοοργανωμένη συλλογικότητα συνεπής στο ταξικό αγώνα έφτασε στο χείλος της καταστροφής; Μπορεί ένα-δυο άτομα να τινάξουν στον αέρα ένα εγχείρημα πέντε ετών;
Μια πιθανή και υπό εξέταση απάντηση είναι ότι η περιρρέουσα απογοήτευση ενός μεγάλου τμήματος του λαού μας που στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ και μια κυβέρνηση της «αριστεράς» με την τη πολιτική επιλογή του Γενάρη 2015, η διαφαινόμενη πολυπόθητη ρήξη με την υπερψήφιση του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και η παταγώδης διάψευση της, δημιούργησε μια απελπισία ότι κάθε ελπίδα να γλυτώσουμε χάθηκε. Αυτό διαχέεται ακόμα και στις πιο μαχητικές αυτοοργανωμένες δομές κάνοντας γόνιμο το έδαφος στους επαγγελματίες της σύγχυσης, της διαίρεσης και της διάλυσης.
Στη βάση αυτής της απογοήτευσης, οι συντάκτες των επιστολών με την τυπική λογική που τους διακρίνει, κάνοντας εύκολες συνεπαγωγές και αδυνατώντας να ερμηνεύσουν σύνθετα φαινόμενα, έχουν οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι όλα τα κόμματα της αριστεράς, ακόμα και αυτά που στάθηκαν και στέκονται απέναντι στο κεφάλαιο, τα μνημόνια, το κράτος και τις κυβερνήσεις τους είναι πολιτικά προγραμματισμένο να προδώσουν όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να έρθει η ώρα τους. Έτσι, ο μόνος τρόπος για να μην ξαναγίνει αυτό είναι να αντιπαρατεθεί η αυτοοργανωμένη συλλογικότητά μας με όλα τα πολιτικά κόμματα ανεξαρτήτως της πορείας, της στάσης τους στους αγώνες και της ιστορίας τους, μένοντας μόνο εμείς «καθαροί» από τις «βρώμικες» ιστορίες τους. Αυτός ο απίθανος συλλογισμός που καλλιεργείται συστηματικά από την αστική πολιτική, υπονόμευε διαρκώς τις συντροφικές σχέσεις, οδήγησε στην απομάκρυνση αγωνιστών, υπονόμευσε τη λειτουργία της συνέλευσης, με καθημερινή γκρίνια αντί για δράση, ενίσχυε τη καχυποψία μεταξύ μας και απομόνωνε τη συνέλευσή από όλο το κίνημα της περιοχής μας.
Δεν μπορούμε να απαντήσουμε αν υπήρχαν βαθύτεροι πολιτικοί σκοποί από αυτό που ήδη περιγράψαμε. Μπορούμε όμως να υποστηρίξουμε χωρίς δισταγμό ότι η διάλυση της συνέλευσής μας θα χαροποιούσε μόνο τους καπιταλιστές, το κράτος και τους μηχανισμούς του καθώς επιθυμούν να γυρίσουμε στα σπίτια μας αντί να βρισκόμαστε στο δρόμο και στο τέλος να γονατίσουμε όλοι. Είναι πραγματικότητα ότι απαιτείται ένας εναλλακτικός δρόμος αγώνα ο οποίος πρέπει να αναζητηθεί.
Η πολιτική θύελλα στη συνέλευσή μας επανασυσπείρωσε τα μέλη της με ελάχιστες απώλειες, ανάμεσά σε αυτές η απώλεια της πρόσβασης στο blog και το mail της συνέλευσής μας.
Διαψεύδοντας τις προσδοκίες των συντακτών των τριών επιστολών, ενάντια σε αυτή τη βαθιά απογοήτευση που υφίσταται ακόμα, παραμένουμε όρθιοι για να συνεχίσουμε τον αγώνα που είναι αναγκαίος αν θέλουμε να ζήσουμε.
Επειδή το ιατρείο μας χρειάζεται στήριξη και βοήθεια, θέλουμε να σας προτείνουμε η επόμενη συνάντηση των αυτοοργανωμένων ιατρείων να γίνει στο Βόλο. Εφόσον μπορείτε οικονομικά να εξασφαλίσετε την μετακίνηση σας, μπορούμε να φροντίσουμε τα ζητήματα διαμονής και διατροφής.
31/8/2016
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
lasigeiagne.blogspot.gr
Εχθρός της αυτοοργάνωσης είναι η πολιτική απελπισία
