ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014, 10.30, Πλ. Ελευθερίας-Βόλος

Ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία με κεντρικό σύνθημα: 

US, NATO, EU, NAZIS: HANDS OFF THE PEOPLE OF UKRAINE!

Power to the workers Councils!

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΝΑΖΙ: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ!

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ!

Οι εξεγερμένοι εργάτες του Σλαβιάνσκ, στην Ουκρανία, μετράνε νεκρούς από τα τανκς της ουκρανικής κυβέρνησης των φασιστών και των συνεταίρων τους αμερικανών, ενώ μένουν έκθετοι από τους ρώσους ολιγάρχες με τις συμφωνίες της Γενεύης. Την ίδια περίοδο το κόμμα της Τιμοσένκο προωθεί σχέδιο νόμου για την επιβολή του ρωμαϊκού χαιρετισμού και την απαγόρευση εορτασμού της Πρωτομαγιάς.
Στην Τουρκία απαγορεύονται οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις στην πλατεία Ταξίμ. Στην Ισπανία η φετινή πρωτομαγιά είναι η πρωτομαγιά της αξιοπρέπειας.
Στη Βοσνία δεν έχει περάσει ούτε μήνας αφ’ ότου οι βιομηχανικοί εργάτες συνέτριψαν τον εθνικισμό και τη θρησκευτική μισαλλοδοξία, κατευθυνόμενοι μαζί, ανεξάρτητα από θρήσκευμα και καταγωγή ενάντια στην κυβέρνηση.
Η κρίση του καπιταλισμού πυροδοτεί κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις στα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη και το Νότο τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ απειλεί με διάλυση την ίδια την Ε.Ε.
Η φετινή Πρωτομαγιά είναι όπως μόνο μπορεί να υπάρχει αυτή η μέρα στο παρόν των αγώνων των καταπιεσμένων όλου του κόσμου: Εξεγερτική, επικίνδυνη, διεθνιστική.

Αυτή η πρωτομαγιά είναι αφιερωμένη στη διεθνιστική δράση του προλεταριάτου και τη στήριξη των εργατών του Σλαβιάνσκ, Ντονέσκ και Χάρκοβου και τον αγώνα του προλεταριάτου για κοινωνική απελευθέρωση.
Στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η εργατική τάξη, ευρύτερα οι εργαζόμενοι και οι καταπιεσμένοι, συντονισμένοι με αυτό το διεθνή στρόβιλο αγώνων και εξεγέρσεων, σε χώρους έκαναν στην άκρη τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία τους. Πολιτικοποιούσαν πολύ γρήγορα τους αγώνες, στρεφόμενοι συνολικά ενάντια στις κυβερνήσεις της τρόικας και του κεφαλαίου, καταλαμβάνοντας μαζικά δημόσια κτίρια, αντιλαμβανόμενοι πως ο αγώνας οποιουδήποτε κλάδου, δεν μπορεί μόνος του να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Για αυτό και η λογική της πάλης για γενική πολιτική απεργία διαρκείας βρίσκει όλο και περισσότερο εύφορο έδαφος να ανθίσει, ως άμεση αναγκαιότητα των καιρών μας, ως διαδικασία τομής στην ίδια την πορεία της επαναστατικής πάλης της εργατικής τάξης.

Για αυτό επιστρατεύει από τους υπονόμους της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, το φασιστικό και ναζιστικό δηλητήριο, σε όλη την Ευρώπη, για να ανασχέσει την επιστροφή του επαναστατικού στροβίλου στην ίδια την Ε.Ε., μετά το ξεκίνημά του στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 2008.

Η μόνη λύση είναι η κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη με την στήριξη όλων των λαϊκών στρωμάτων και των λαϊκών οργάνων αυτοοργάνωσης και πάλης, η επαναστατική ρήξη των δεσμών με την ΕΕ και μια διεθνιστική πολιτική πάλης μαζί με όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες, κοινωνικά αποκλεισμένους, όλα τα θύματα της καπιταλιστικής σκλαβιάς, για την συντριβή της ιμπεριαλιστικής φυλακής των λαών.

Ο δρόμος που ανοίγουμε είναι ένας: επαναστατικός και διεθνιστικός. 

30/4/2014

Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΟΛΟ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΝΙΚΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

Η εργατική τάξη δέχεται εδώ και περισσότερα από τέσσερα χρόνια μια ανεπανάληπτης έντασης επίθεση από το Κεφάλαιο. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, που ασκείται με πρόσχημα την κρίση, είναι –μόνο στην Ελλάδα- η εξώθηση του 1/3 του πληθυσμού στην ανεργία, το πέταγμα 4 εκατομμυρίων ανθρώπων εκτός κοινωνικής ασφάλισης, η μείωση του μέσου εισοδήματος των εργαζόμενων και των συνταξιούχων στο μισό. 

Οι κοινωνικές δημόσιες υπηρεσίες καταργούνται ή οδηγούνται στη διάλυση. Σχολεία και νοσοκομεία κλείνουν, προκαλώντας εκρηκτική αύξηση της παιδικής θνησιμότητας στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που η χώρα αναδεικνύεται σε πρωταθλήτρια Ευρώπης στους θανάτους από γρίπη, μετά το πέρας του πιο ήπιου Χειμώνα των τελευταίων χρόνων.

Από τις 6 Δεκεμβρίου του 2008 μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου του 2012, η Ελλάδα υπήρξε έναμεγάλο εργαστήρι αγώνων, εξεγέρσεων και αντιστάσεων απέναντι σε αυτές τις πολιτικές. Εκατομμύρια άνθρωποι, ντόπιοι και μετανάστες, όχι μόνο κατέβηκαν στον δρόμο, αλλά συγκρούστηκαν και ευθέως με το Κράτος το Κεφάλαιο και τις μονάδες καταστολής που διαθέτουν. Δημιούργησαν νέες δομές στο εσωτερικό των σωματείων και ανέδειξαν τις δυνατότητες ομοσπονδιακού συντονισμού τους, στην κατεύθυνση απεγκλωβισμού τους εργατικού κινήματος από τον κρατικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και τις καταστρεπτικές του συνέπειες.

Είναι όμως βέβαιο ότι ζούμε μια περίοδο υποχώρησης αυτής της τάσης. Με άξονα τις εκλογές του 2012 και από εκεί και πέρα, ένα μεγάλο τμήμα του κοινωνικού κινήματος έχει βυθιστεί στη δίνη τουκοινοβουλευτικού κρετινισμού, περιμένοντας να λυθούν τα προβλήματα δια της ανάθεσης και της διαμεσολάβησης. Δύο αιώνες δράσης τους εργατικού κινήματος όμως, μαρτυρούν ότι αυτό δεν έγινε ποτέ. Από το Σικάγο μέχρι το Βόλο, από τους πρώτους νεκρούς για το 8ωρο και μέχρι σήμερα, ό,τι κέρδισαν οι εργάτες το κέρδισαν στον δρόμο μόνοι τους και όχι στις κάλπες και τα κοινοβούλια.

Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια της εργατικής υποχώρησης, οι εργάτες και οι εργάτριες χάσαμε πολλαπλάσια από όσα χάσαμε την πρώτη και (θεωρητικά) πιο σκληρή περίοδο της κρίσης. Είναι αναγκαίο να περάσουμε σε διαδικασία ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και χωρίς ψευδαισθήσεις ότι με τον καπιταλισμό σε κρίση μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ανακωχή ή εκεχειρία.

Είναι αναγκαίο να συντονίσουμε τη δράση μας μέσα από σωματεία, σχήματα, εργατικές παρεμβάσεις, απεργιακές επιτροπές και τοπικά σχήματα που συναντιούνται με τον κόσμο της ανεργίας, της επισφάλειας και της εργασιακής περιπλάνησης, προκειμένου να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τη δημιουργίας μιας νέας Συνομοσπονδίας της Εργασίας σε ταξική, επαναστατική και αντικαπιταλιστική παρέμβαση. Να προετοιμάσουμε τη Γενική Αντικαπιταλιστική Απεργία Διαρκείας, το πραγματικό όπλο των εργαζομένων απέναντι στα αφεντικά, να τσακίσουμε τον φασισμό στις εργατικές συνοικίες και να μην επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό των εργατών, φυλετικό, εθνικό, σεξιστικό ή άλλο.

Εμπνεόμενοι από το πνεύμα της εξέγερσης του Σικάγου για το 8ωρο, πεπεισμένοι ότι η απελευθέρωση της εργατικής τάξης θα είναι έργο της ίδιας ή δεν θα υπάρξει καθόλου, απαλλαγμένοι από κάθε αυταπάτη για τις δυνατότητες κοινοβουλευτικής αλλαγής μέσα στο σύστημα, να ξαναβγούμε στον κόσμο για να τον κατακτήσουμε όλον.

Το ερώτημα έχει πλέον τεθεί καθαρά προς όλους: Ή θα οργανωθούμε σε επαναστατική και συνδικαλιστική κατεύθυνση ή θα αφήσουμε τον καπιταλισμό να στείλει τις ζωές μας στα χαμένα.

Ας το απαντήσουμε στον δρόμο, εκεί μόνο που η τάξη μας μπορεί και νικά! 

-          ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΙΚΑΓΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ, ΞΑΝΑΔΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

-          ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ΣΥΓΚΡΟΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΕΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

-          ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

-          ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις: ΑΘΗΝΑ, 11 πμ Μουσείο  - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 10 πμ Καμάρα – ΠΑΤΡΑ. 10.30 Πλατεία Τριών Συμμάχων – ΒΟΛΟΣ, 10.30 Πλ. Ελευθερίας

Για τις περιφερειακές εκλογές στη Θεσσαλία

Δεν ευδοκίμησαν οι συνομιλίες για συνεργασία μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΕΕΚ για τις περιφερειακές εκλογές σε επίπεδο Θεσσαλίας ως μέρος των τριπλών εκλογών που διεξάγονται μέσα στο Μάη.

Στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές, ο συνδυασμός ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ-ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ είχε εκλέξει ένα περιφερειακό σύμβουλο.

Το ΕΕΚ είχε αποδεχτεί σχετική πρόσκληση προκειμένου να συζητηθούν οι δυνατότητες εκλογικής συνεργασίας. Οι συνομιλίες διεξήχθησαν σε συντροφικό κλίμα με το ΕΕΚ να εκδηλώνει τη θέση του ότι είναι αναγκαία η κοινή πάλη της αντικαπιταλιστικής κι επαναστατικής αριστεράς την επόμενη περίοδο, συμπεριλαμβανομένων και των εκλογικών αναμετρήσεων.

Οι συζητήσεις μεταξύ των δύο οργανώσεων κατέληξαν σε ένα κείμενο τριών ενοτήτων :

α. το πολιτικό προοίμιο

β. για τον Καλλικράτη και το ρόλο των περιφερειών

γ. το πολιτικό πρόγραμμα του συνδυασμού.

Στο πολιτικό προοίμιο αποτυπώθηκαν οι βασικές διαφορές που εμπόδισαν ένα κοινό βηματισμό σε εκλογικό επίπεδο και που συνοψίζονται στα εξής σημεία:

· Στο ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης και της εργατικής εξουσίας καθώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεώρησε ότι δεν πρέπει να συμπεριληφθεί το συγκεκριμένο αίτημα στο πολιτικό προοίμιο

· Στο ζήτημα της διάλυσης της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ενοποίησης της ευρωπαϊκής ηπείρου από τα κάτω σε σοσιαλιστικές βάσεις καθώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προέβαλλε ως κεντρικό το αίτημα αυτό της ρήξης κι αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ευρώ

· Στο ζήτημα προσθήκης στον τίτλο του ψηφοδελτίου που θα σηματοδοτούσε τη πολιτική μας συνεργασία στις περιφερειακές εκλογές, καθώς ο τίτλος του ψηφοδελτίου παρέπεμπε στον πολιτικό σχηματισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτό το ζήτημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έκανε αποδεκτό το σχετικό μας αίτημα επικαλούμενη τεχνικά και φορολογικά ζητήματα που διέπουν τον τίτλο του υπάρχοντος συνδυασμού.

Όπως είχε εξ αρχής επισημάνει το ΕΕΚ, το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας με αυτό της Ευρώπης αλληλλοπλέκονται καθιστώντας απαραίτητη μια επαναστατική και ταυτόχρονα διεθνιστική απάντηση στη καπιταλιστική κρίση, μια πρόταση εξουσίας που να βρίσκεται στον αντίποδα του κυβερνητισμού του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερού πατριωτισμού της Αριστερής Πλατφόρμας, του PLAN B και διάφορων εθνοπατριωτικών πολιτικών σχηματισμών.

Γι αυτούς τους λόγους το ΕΕΚ ενημέρωσε ότι στη παρούσα φάση δεν είναι εφικτή μια πολιτική συμφωνία που να οδηγεί σε συνεργασία στις επικείμενες περιφερειακές εκλογές αλλά ο δρόμος της κοινής δράσης παραμένει ανοικτός σε όλα τα τοπικά ζητήματα και τους αγώνες της επόμενης περιόδου.

ΕΕΚ Θεσσαλίας

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ CINE ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΜΑΪΟΥ 2014 6.00μ.μ

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ 

ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ'

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ CINE ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΜΑΪΟΥ 2014 6.00μ.μ

'Ασφαλισμένοι κι ανασφάλιστοι, απασφαλίζουμε αυτούς που καταστρέφουν τη ζωή μας. Παλεύουμε για δημόσια - δωρεάν υγεία για όλους !''

3.5 εκατομμύρια ανασφάλιστοι, 2 εκατομμύρια άνεργοι και επισφαλώς εργαζόμενοι είναι τοsuccess story της σημερινής κυβέρνησης και των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών ΕΕ και ΔΝΤ που αυτή εκπροσωπεί.
Αποκλεισμένοι από το δημόσιο σύστημα υγείας, άνθρωποι πεθαίνουν έξω από τις πόρτες των νοσοκομείων, επαληθεύοντας με φασιστικούς και απάνθρωπους όρους, το γνωμικό που λένε τα γερόντια μεταξύ τους, "αν δεν έχεις λεφτά, τέλειωσες"!

Ένα προμελετημένο εγκληματικό σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και με ψηφίσματα έκτακτης ανάγκης, όπως τα εκτρωματικά ΠΕΔΥ και το πρόσφατο Πολυνομοσχέδιο. Οι διατάξεις τους ορίζουν τη διάλυση κάθε δημόσιου αγαθού – δικαιώματος.

Διαθεσιμότητα, κινητικότητα, απολύσεις, κατάργηση τμημάτων σε κέντρα πρωτοβάθμιας φροντίδας, νοσοκομεία, ΕΟΠΠΥ, αλλά και κλείσιμο ψυχιατρείων και δομών ψυχικής υγείας, είναι οι άμεσοι στόχοι του κυβερνητικού “σχεδιασμού”, οδηγώντας στην ανεργία, εξαθλίωση και κοινωνικό αποκλεισμό από την απαραίτητη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και άλλα αγαθά.

Απέναντι στη βάρβαρη επίθεση του κράτους και στο σχέδιο της ταξικής γενοκτονίας, οργανώνουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις.

Καλούμε τους εργαζόμενους, ανέργους, ασφαλισμένους, ανασφάλιστους, γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό, να ενώσουμε τη φωνή μας και τη δράση μας, για τη συνδιαμόρφωση των επόμενων βημάτων μας, σε ανοιχτή συνέλευση-εκδήλωση, για ένα μέτωπο αγώνα για την υγεία και τη δημιουργία δικτύου προστασίας ανασφάλιστων ασθενών.

Απαιτούμε δημόσια υγεία σε όλο τον πληθυσμό, χωρίς την άδεια διοικητών, φασιστών υπουργών και ανεκδιήγητων πρωθυπουργών.

Δεν υπερασπιζόμαστε 

απλά τα δημόσια

 κοινωνικά αγαθά αλλά την ίδια μας τη ΖΩΗ

ΑΛΗΤΕΣ – ΛΕΡΕΣ – ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ ΜΕ 500 ΕΥΡΩ ΔΕ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ

ΑΛΗΤΕΣ – ΛΕΡΕΣ – ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ ΜΕ 500 ΕΥΡΩ ΔΕ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ

Με αυτό το σύνθημα προχώρησε η ανεξάρτητη – ταξική πορεία, χωρίς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία μετά τη δική της συγκέντρωση στη πλ. Ελευθερίας την απεργιακή μέρα στις 9 Απρίλη.
Ο κόσμος που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ σε αυτή την απεργιακή τουφεκιά ήτανε πραγματικά λιγοστός. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν χαμηλότερη (και στην πλ. Πανεπιστημίου όπου καλούσε το ΠΑΜΕ) από εκείνες του Μαρτίου αφού και η τωρινή απεργία βρισκόταν σε πλήρη αναντιστοιχία με την επειγότητα της κατάστασης και της γενικευμένης καταστροφής αλλά και από το γεγονός ότι η ΓΣΕΕ είχε μόλις υπογράψει τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων ενώ είχε ήδη ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο σκούπα που καθάριζε κι άλλους δημοσίους υπαλλήλους θεσπίζοντας μάλιστα την αποζημίωση απόλυσης και το επίδομα στην ανεργία.

Το ΕΚΒ έσπευσε από μέρες τώρα να χαιρετίσει τη προδοτική συμφωνία μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΒ για τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την ακόμη μεγαλύτερη πτώση των μισθών.
Για άλλη μια φορά χύθηκαν κροκοδείλια δάκρυα για τη κατάντια της εργατικής τάξης από αυτούς που καθημερινά συνεργούν σε αυτό, δόθηκαν όρκοι αντίστασης, όντας ανίκανοι να οργανώσουν μια απεργία που θα δώσει προοπτική και ελπίδα, μια απεργία που θα κατεβάσει τον κόσμο στις πλατείες όχι για μια θεσμική πορεία, αλλά για να ενώσει τους εργαζόμενους και τους άνεργους, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να συνενώσει όλους τους επιμέρους αγώνες που ξεσπούν κατά καιρούς στην κατεύθυνση για την οργάνωση της γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας.
Το μόνο δρόμο, ικανό να οδηγήσει στην πτώση της κυβέρνησης και το πέρασμα της εξουσίας στα χέρια των εργαζομένων, των παραγωγών του πλούτου της κοινωνίας.

Το σύνθημα της πρωτοβουλίας για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών “αλήτες λέρες εργατοπατέρες με 5οο ευρώ δε βγάζουμε τις μέρες” βρήκε απήχηση στο κόσμο που καταλαβαίνει τι συμβαίνει και που οδηγούνται τα πράγματα από μια χούφτα ανθρώπων με μεγάλες διασυνδέσεις στα υπουργικά συμβούλια και τους κυβερνητικούς διαδρόμους.

Μέλος της πρωτοβουλίας ΑΚΑΕ κατείγγειλε τους γραφειοκράτες ομιλητές που προηγήθηκαν, που ενώ έχουν αποδεχτεί τα πάντα, έχουν το θράσσος να καλούν τους εργάτες να τους ακολουθήσουν στην υποταγή των μνημονίων και στα σχέδια μιας απονομιμοποιημένης κυβέρνησης και των τοπικών της οργάνων.
Προϋπόθεση για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι η ενότητά της που χτίζεται πάνω στην πολιτική της ανεξαρτησία από το κράτος, τα αφεντικά και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Στη πορεία που ακολούθησε, η πρωτοβουλία ΑΚΑΕ κράτησε, συνειδητά, διακριτή απόσταση από τους γραφειοκράτες μαζί με την αναρχοσυνδικαλιστική πρωτοβουλία Ροσινάντε και τη Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Aγίου Νεκταρίου καταγγέλοντας με συνθήματα, πράγμα που συνέβη και κατά τη διάρκεια των ομιλιών των εκπροσώπων των ΕΚΒ και ΑΔΕΔΥ.
Οι παραπάνω συλλογικότητες δημιούργησαν ένα ανεξάρτητο ταξικό μπλοκ το οποίο ακολούθησε τη διαδρομή Ιωλκού, Ιάσωνος (ΕΚΒ-ΑΔΕΔΥ έστριψαν σε Καρτάλη) μέχρι το πανεπιστήμιο Παπαστράτου όπως είχε ανακοινωθεί με τη προκήρυξη που είχε κυκλοφορήσει ενόψει τη απεργίας προκειμένου να συζητηθούν τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να κάνει το εργατικό κίνημα την επόμενη μέρα.
Έτσι κι αλλιώς κάθε απεργία για μας δεν τελειώνει στο τέλος της πορείας αλλά αρχίζει ξανά η αναγκαία δουλειά που πρέπει να γίνει μέχρι τη πτώση της μισητής κυβέρνησης, μέχρι τη πλήρη κοινωνική μας απελευθέρωση.

Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στη Μαγνησία

ΑΠΕΡΓΙΑ 09/04 Το ερώτημα είναι : αυτοί ή εμείς ;

Τετάρτη, 9/4, 10πμ, πλ. Ελευθερίας-Βόλος

Το ερώτημα είναι : αυτοί ή εμείς ;

Σύντροφοι εργάτες, υπάλληλοι, εργαζόμενοι και άνεργοι

Η προδοτική συμφωνία της ΓΣΕΕ με τους εργοδότες σηματοδοτεί το τέλος των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Έτσι, όχι μόνο δεν «κρατά ενεργό τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων», όπως ισχυρίζονται οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, αλλά αποδεικνύει πως ηκυβερνητική ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου στο όνομα της εργατικής τάξης, αποδέχτηκε το τέλος των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Δύο βδομάδες μετά την απόλυση των δημοσίων υπαλλήλων, με τη λήξη της διαθεσιμότητας, ηφιλοκυβερνητική ΑΔΕΔΥ, καλεί και αυτή σε απεργία αποκλιμάκωσης του αγώνα. Στη 48ωρη απεργία στις 19 & 20 Μαρτίου έδειξαν για άλλη μια φορά το φόβο τους μπροστά στην ανεξάρτητη και αδιαμεσολάβητη οργάνωση των εργαζομένων.
Το επίδικο της απεργίας που κήρυξαν από κοινού η ΓΣΕΕ & η ΑΔΕΔΥ στις 9 Απρίλη, δεν θα καθοριστεί ούτε από την ομοτράπεζη των βιομηχάνων ΓΣΕΕ, ούτε από τα παρδαλά συνδικαλιστικά ρετάλια της ΑΔΕΔΥ, που δεν θέλουν μήτε την ώρα που σφαγιάζονται οι εργαζόμενοι στο δημόσιο να κάνουν αποφασιστικό αγώνα.
Η απεργία αυτή, για τους εργαζόμενους έχει επίδικο να χτίσουν την ενότητά τους και να καθορίσουν οι ίδιο το πλαίσιο του αγώνα. Να αμφισβητήσουν την ταφόπλακα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έβαλε η φιλοκυβερνητική ΓΣΕΕ και ο ΣΕΒ. Να κάνουν συνελεύσεις για αποφάσεις αγωνιστικού, αλλά και προγραμματικού συντονισμού με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στην κατεύθυνση της γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πάνω από όλα, όμως, πρέπει να τσακιστεί ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και όσων βάζουν στη θέση του αδιαμεσολάβητου ανειρήνευτου αγώνα της εργατικής τάξης τις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού κρετινισμού και των εκλογών.

Σύντροφοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, η προδοσία της ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ πρέπει να βρει απάντηση στην αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων. Το βασικό συμπέρασμα είναι : ή με τους γραφειοκράτες ή με τους εργάτες.
Ενάντια στα αφεντικά, το κράτος και την συνδικαλιστική γραφειοκρατία παλεύουμε για τη δημιουργία Ανεξάρτητων Κέντρων Αγώνα των Εργατών που θα ενώσουν τους εργαζόμενους, τους απολυμένους και τους ανέργους σε κοινή δράση για την οργάνωση ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης και το άνοιγμα του δρόμου για την εξουσία των εργατών, για να απαλλαγούμε μια και καλή από αυτούς που καταστρέφουν τη ζωή μας.

Για αυτό καλούμε σε ανεξάρτητη ταξική – αγωνιστική συγκέντρωση στις 09/04, στη πλ. Ελευθερίας στις 10:00. Μετά τη λήξη της πορείας θα πραγματοποιηθεί συζήτηση στο θόλο (κτίριο Παπαστράτου) για να καθορίσουμε τα απαραίτητα βήματα της επόμενης μέρας.

Πρωτοβουλία για ένα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ στη Μαγνησία

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΑΠΡΙΛΗ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΓΣΕΕ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Τετάρτη, 9/4, 10πμ, πλ. Ελευθερίας-Βόλος

Η απεργία στις 9 Απρίλη , είναι απεργία του κόσμου της εργασίας, είναι απεργία οργάνωσης κι εξέγερσης ενάντια στις συμφωνίες υποταγής των εργαζόμενων στους σχεδιασμούς κυβέρνησης, τρόικας και εργοδοτών. Είναι απεργία κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής απέναντι σε ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που καταργεί κάθε δικαίωμα στην ζωή και στην εργασία. Η μόνη επιλογή για τους εργαζόμενους είναι αυτή του ανεξάρτητου ταξικού αγώνα από κράτος, αφεντικά και συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Η εργοδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, αφού αποδέχθηκε όλα τα μέτρα κοινωνικής εξαθλίωσης της μνημονιακής συγκυβέρνησης, αφού έδωσε ¨γη και ύδωρ” στους εργοδότες υπογράφοντας νέα συλλογική σύμβαση εργασίας ενταφιασμού του μέλλοντος εργαζόμενων και νεολαίας , παραχωρώντας στους εργοδότες εν λευκώ το δικαίωμα διαρκούς και εντεινόμενης εκμετάλλευσης των εργαζόμενων μέχρι το 2020, προκηρύσσει άλλη μια απεργιακή λιτανεία χωρίς πολιτικό πλαίσιο και στόχο. Άλλωστε το δικό τους μέλλον, το μέλλον των έμμισθων συνδικαλιστών είναι εξασφαλισμένο, αφού ως δώρο για την συναίνεση και την υποταγή απέναντι σε κυβέρνηση, Τρόικα και εργοδότες, έλαβαν 4,2 εκ ευρώ ως επιχορήγηση επιμόρφωσης των συνδικαλιστικών στελεχών τους.
Πρόκειται για μια συλλογική σύμβαση εργασίας με ετήσια ισχύ, που συνοπτικά προβλέπει τα εξής :
1. Την συμφωνία μεταξύ εργοδοτών και εκπροσώπων της ΓΣΕΕ για την διατήρηση και επέκταση του μοντέλου των εξευτελιστικών μισθών, και των μεσαιωνικών συνθηκών εργασίας, που έχουν επιβληθεί στο ιδιωτικό τομέα την τελευταία τετραετία μέχρι το 2020.
2. Την επιβεβαίωση του ασύδοτου δικαιώματος των εργοδοτών να συμπιέσουν τον μισθό των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, στο ύψος του κατώτατου,-580 ευρώ- μέσω της κατάργησης των τριετιών, δηλαδή της προϋπηρεσίας, ως μέτρο καθορισμού του μισθού.
3. Την δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου, που στοχεύει, στην βαθύτερη και εκτατικότερη εκμετάλλευση των ανέργων, μέσω της κοινωφελούς εργασίας, τωνvouchers, των προγραμμάτων ενοικίασης εργαζόμενων - ανέργων του ΟΑΕΔ. Είτε με την μορφή του εξαθλιωμένου εργαζόμενου , είτε με την μορφή του εφεδρικού στρατού ανεργίας, θα αποτελεί έρμαιο στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, χωρίς κανένα εργασιακό και δημοκρατικό δικαίωμα.
Την ίδια στιγμή η ΑΔΕΔΥ είναι πλήρως ανίκανη να σηκώσει κεφάλι μπροστά στο νέο πολυνομοσχέδιο που θεσπίζει νέες χιλιάδες απολύσεις και προετοιμάζει ένα δεύτερο κύμα κινητικότητας στον δημόσιο τομέα. Όχι μόνο δεν μπορεί να οργανώσει τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα αλλά αναπαράγει τα αδιέξοδα των 24ωρων αποτυχημένων απεργιακών κινητοποιήσεων χωρίς σχέδιο και προοπτική. Οι Ομοσπονδίες της αναπαράγουν τη λογική της κλαδικής εξαίρεσης από τις απολύσεις και την κινητικότητα, τη στιγμή που αυτές αφορούν πλέον το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων.
Πρόκειται για ένα σχεδιασμό ωστόσο, που είναι κτισμένος πάνω στα σαθρά θεμέλια της βεβαιότητας ότι ο κόσμος της εργασίας αναντίρρητα και αμαχητί, θα γίνει πιόνι στα παιχνίδια της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των ξεπουλημένων συνδικαλιστών. Πρόκειται για έναν σχεδιασμό, που οι εμπνευστές του φαντασιώνονται ότι θα μπορέσουν να τον επιβάλλουν ως μονόδρομο για τους εργαζόμενους και για ολόκληρη την κοινωνία.
Ληγμένα τρόφιμα στα ράφια για τους φτωχούς. Αναξιοπρέπεια , φτώχεια και πείνα για τους ανέργους. Στρατόπεδα συγκέντρωσης και φασισμό για τους μετανάστες και για όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να προσφέρουν, και έχουν το θράσος να τα παρουσιάζουν ως την μόνη επιλογή. Αυτά είναι τα μόνα που μπορεί να προσφέρει ένα σύστημα που στηρίζει την κυριαρχία του στην εκμετάλλευση και στην υποταγή του κόσμου της εργασίας. Και δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο παρά το πρόγραμμα του διεθνούς κεφαλαίου για την εργατική τάξη όλης της Ευρώπης.
Απέναντι στον δικό τους μονόδρομο της κοινωνικής δυστυχίας, αντιπαραβάλλουμε τον δρόμο των συλλογικών , ανειρήνευτων αγώνων, ενάντια σε κυβέρνηση, κράτος, αφεντικά και την εργοδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, βάζοντας στο κέντρο των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων το δικαίωμα για ζωή με ελευθερία, δουλειά με αξιοπρέπεια. Για μια κοινωνία όπου όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα στην υγεία, την τροφή, την στέγη θα αποτελούν αυτονόητη κοινωνική πραγματικότητα, και όχι προεκλογικό κυβερνητικό φιλοδώρημα ή χρυσοφόρο επάγγελμα διαφόρων ΜΚΟ που αποκομίζουν πακτωλό χρημάτων κάνοντας εμπόριο με την ανθρώπινη δυστυχία.
Μόνος δρόμος νίκης, είναι αυτός της δημιουργίας Ανεξάρτητων Κέντρων Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο σε κάθε γειτονιά, ως κύτταρα που θα γεννήσουν την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, ώστε να απαλλαγούμε οριστικά από τους δυνάστες και τους εκμεταλλευτές της ζωής και της δουλειάς μας. Για να απαντήσουμε στην υποταγή με χειραφέτηση. Για να αντιτάξουμε απέναντι στο αδιέξοδο σκοτάδι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας , τον ανοικτό ορίζοντα της πανανθρώπινης κοινωνικής απελευθέρωσης.
Να οργανώσουμε γενική πολιτική απεργία διαρκείας, μέχρι τη νίκη!
Να πάρουμε οι εργαζόμενοι όλη την εξουσία στα χέρια μας!

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Φωτογραφίες απο την Πορεία ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Παρασκευή 4 Απρίλη Βόλος

Φωτογραφίες απο την Πορεία ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Παρασκευή 4 Απρίλη Βόλος  

     

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014 στις 19.00 Πορεία ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας

4 καλέσματα : 1 2 3 4

Aπό τις τρομοεισβολές σε δεκάδες σπίτια συντρόφων μέχρι την στρατηγική ανοικοδόμησης κολαστηρίων υψίστης ασφαλείας,η κυριαρχία ξεκινά την ολοκληρωτική απέλασή της.
Nα σταθούμε εμπόδιο στο κράτος ,αλληλέγγυες/οι στους φυλακισμένους,να γκρεμίσουμε κάθε φυλακή.
Πορεία 04/04/2014 19:00 Άγιος Νικόλαος

Εκδήλωση-Συζήτηση 05/04/2014 19:00 Θόλος(πανεπιστήμιο)

ΦΥΛΑΚΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΔΕΝΔΙΑΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Με νέο νόμο έκτρωμα επιχειρείται, από την ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η σκλήρυνση του καθεστώτος καταστολής και φυλάκισης όσων κατηγορούνται για ‘’ τρομοκρατία’’ και όσων κρίνονται επικίνδυνοι για τη ‘’ δημόσια ασφάλεια της χώρας’’. Βρισκόμαστε σε προεπαναστατική κατάσταση έχοντας στην εξουσία μια απονομιμοποιημένη κυβέρνηση και ένα λαό που δεν μπορεί να την ανεχτεί άλλο. Έτσι η κυβέρνηση, αφού με εντολές της τρόϊκας και χάριν της επιβίωσης ενός καταστροφικού συστήματος δρομολογεί νομοσχέδια που ρίχνουνε ακόμη βαθύτερα το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων αυτής της χώρας, προετοιμάζει και την αντιμετώπιση του επικείμενου επαναστατικού ξεσηκωμού.
Το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων «δημιουργία Φυλακών Υψίστης Ασφαλείας, τύπου Γ, οπουδήποτε ανά την Ελληνική Επικράτεια, αλλά και δημιουργία αυτοτελών τμημάτων τύπου Γ σε υφιστάμενα σωφρονιστικά καταστήματα, με αποτέλεσμα τη διάχυση αυτού του μοντέλου κράτησης και την επιβολή του σε ολόκληρο το πλέγμα των σωφρονιστικών καταστημάτων, «μια φυλακή, μέσα στη φυλακή»! Οι κρατούμενοι αυτής της κατηγορίας, θα υποστούν «αυστηρότερη» μεταχείριση από εδώ και στο εξής με συνέπειες: την απαγόρευση για τουλάχιστον 10 χρόνια οποιουδήποτε δικαιώματος άδειας, την στέρηση επικοινωνίας με φιλικά, συγγενικά πρόσωπα, την αύξηση της υποχρεωτικής φυλάκισης από τα 16 χρόνια που ισχύει έως σήμερα στα 20 χρόνια, αυξημένα μέτρα αστυνομικής επιτήρησης της φυλάκισής τους, τον σχεδόν αποκλειστικό περιορισμό τους στο κελί και άλλα.
Επίσης προβλέπει ευεργετική μεταχείριση, μέχρι και αποφυλάκιση σε όσους «ποινικούς κρατούμενους» δώσουν στοιχεία για «υποθέσεις τρομοκρατίας» στις αρχές. Έτσι επιβραβεύεται η ρουφιανιά και η κατάδοση, αλλά βασικός στόχος είναι ο πολιτικός και ηθικός εξανδραποδισμός των κρατούμενων για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο όλων των φυλακισμένων.
Ο νόμος Αθανασίου-Δένδια δεν αφορά μόνο σε όσους έχουν καταδικαστεί αλλά και όσους είναι, ή πρόκειται να γίνουν υπόδικοι, κατηγορούμενοι για τρομοκρατία ή «επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια της χώρας». Όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, με τις πολύμηνες, νομικά καταχρηστικές προφυλακίσεις αγωνιστών, τις διώξεις και τις φυλακίσεις χωρίς δίκες ή στοιχεία, τις εισβολές στα σπίτια και όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα καταστολής μιας αστικής εξουσίας σε αποσύνθεση, θεσμοθετούνται σε αυτό το νομοσχέδιο και ό,τι άλλο το ακολουθήσει.

Η ύπαρξη και η λειτουργία των φυλακών είναι βασικό τμήμα μιας αστικής εξουσίας που ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, είναι σε κρίση και κυβερνά με νομοθετικά διατάγματα σε ένα καθεστώς ακήρυκτης έκτακτης ανάγκης. Η επιβολή σε ολόκληρη τη κοινωνία του αγριανθρωπισμού είναι μέτρο έκτακτης ανάγκης του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού κρατικού συστήματος και δημιουργεί ολοένα και περισσότερα ερωτήματα για το αν η φυλάκιση ανθρώπων είναι λύση ή αντιτίθεται εντέλει ακόμη και στους στοιχειώδεις όρους ζωής. Πρόσφατο παράδειγμα η δολοφονία ενός υπαρχιφύλακα στις φυλακές Μαλανδρίνου από ένα βαρυποινίτη με την αφορμή του ότι ως φυλακισμένος δεν έζησε απολύτως τίποτε κι έτσι θέλησε να τιμωρήσει το σύστημα με αυτό το τρόπο. Ο θάνατός του μετά από αποδεδειγμένο βασανισμό, ενώ οι αρχές δεν το παραδέχονται, δείχνει το πόσο το σύστημα φυλάκισης απαλλοτριώνει τη συνείδηση των κρατουμένων αλλά και των κρατούντων οδηγώντας σε πλήρη κατάπτωση των ανθρώπινων αξιών.

Το ζήτημα της υπεράσπισης των διωκόμενων για τρομοκρατία αφορά κάθε εργατική οργάνωση και συλλογικότητα της αριστεράς. Αυτή η πρόκληση δεν πρέπει να περάσει. Πρέπει να κινητοποιηθούμε και να την αποτρέψουμε, ανατρέποντας τους οργανωτές της.

Συμμετέχουμε και καλούμε στην πορεία ενάντια στη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, την Παρασκευή 4 Απριλίου, στην πλατεία του Αγ. Νικολάου, στις 7 μμ

Κύκλος ενημέρωσης και συζήτησης σε θέματα υγείας

"ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ"

εσείς ΡΩΤΑΤΕ και ο ΓΙΑΤΡΟΣ σάς ΑΠΑΝΤΑΕΙ

Τετάρτη 2 Απριλίου 8μμ

στο χώρο της Λαικής Συνέλευσης Γειτονιάς Αγ.Νεκταρίου

ΚΤΙΡΙΟ 9Α , ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ, πίσω από την Εφορία της Ν. Ιωνίας

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6972967981, 6974719511, 6978889545, 6982510424