Με νέο νόμο έκτρωμα επιχειρείται, από την ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η σκλήρυνση του καθεστώτος καταστολής και φυλάκισης όσων κατηγορούνται για ‘’ τρομοκρατία’’ και όσων κρίνονται επικίνδυνοι για τη ‘’ δημόσια ασφάλεια της χώρας’’. Βρισκόμαστε σε προεπαναστατική κατάσταση έχοντας στην εξουσία μια απονομιμοποιημένη κυβέρνηση και ένα λαό που δεν μπορεί να την ανεχτεί άλλο. Έτσι η κυβέρνηση, αφού με εντολές της τρόϊκας και χάριν της επιβίωσης ενός καταστροφικού συστήματος δρομολογεί νομοσχέδια που ρίχνουνε ακόμη βαθύτερα το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων αυτής της χώρας, προετοιμάζει και την αντιμετώπιση του επικείμενου επαναστατικού ξεσηκωμού.
Το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων «δημιουργία Φυλακών Υψίστης Ασφαλείας, τύπου Γ, οπουδήποτε ανά την Ελληνική Επικράτεια, αλλά και δημιουργία αυτοτελών τμημάτων τύπου Γ σε υφιστάμενα σωφρονιστικά καταστήματα, με αποτέλεσμα τη διάχυση αυτού του μοντέλου κράτησης και την επιβολή του σε ολόκληρο το πλέγμα των σωφρονιστικών καταστημάτων, «μια φυλακή, μέσα στη φυλακή»! Οι κρατούμενοι αυτής της κατηγορίας, θα υποστούν «αυστηρότερη» μεταχείριση από εδώ και στο εξής με συνέπειες: την απαγόρευση για τουλάχιστον 10 χρόνια οποιουδήποτε δικαιώματος άδειας, την στέρηση επικοινωνίας με φιλικά, συγγενικά πρόσωπα, την αύξηση της υποχρεωτικής φυλάκισης από τα 16 χρόνια που ισχύει έως σήμερα στα 20 χρόνια, αυξημένα μέτρα αστυνομικής επιτήρησης της φυλάκισής τους, τον σχεδόν αποκλειστικό περιορισμό τους στο κελί και άλλα.
Επίσης προβλέπει ευεργετική μεταχείριση, μέχρι και αποφυλάκιση σε όσους «ποινικούς κρατούμενους» δώσουν στοιχεία για «υποθέσεις τρομοκρατίας» στις αρχές. Έτσι επιβραβεύεται η ρουφιανιά και η κατάδοση, αλλά βασικός στόχος είναι ο πολιτικός και ηθικός εξανδραποδισμός των κρατούμενων για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο όλων των φυλακισμένων.
Ο νόμος Αθανασίου-Δένδια δεν αφορά μόνο σε όσους έχουν καταδικαστεί αλλά και όσους είναι, ή πρόκειται να γίνουν υπόδικοι, κατηγορούμενοι για τρομοκρατία ή «επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια της χώρας». Όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, με τις πολύμηνες, νομικά καταχρηστικές προφυλακίσεις αγωνιστών, τις διώξεις και τις φυλακίσεις χωρίς δίκες ή στοιχεία, τις εισβολές στα σπίτια και όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα καταστολής μιας αστικής εξουσίας σε αποσύνθεση, θεσμοθετούνται σε αυτό το νομοσχέδιο και ό,τι άλλο το ακολουθήσει.
Η ύπαρξη και η λειτουργία των φυλακών είναι βασικό τμήμα μιας αστικής εξουσίας που ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, είναι σε κρίση και κυβερνά με νομοθετικά διατάγματα σε ένα καθεστώς ακήρυκτης έκτακτης ανάγκης. Η επιβολή σε ολόκληρη τη κοινωνία του αγριανθρωπισμού είναι μέτρο έκτακτης ανάγκης του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού κρατικού συστήματος και δημιουργεί ολοένα και περισσότερα ερωτήματα για το αν η φυλάκιση ανθρώπων είναι λύση ή αντιτίθεται εντέλει ακόμη και στους στοιχειώδεις όρους ζωής. Πρόσφατο παράδειγμα η δολοφονία ενός υπαρχιφύλακα στις φυλακές Μαλανδρίνου από ένα βαρυποινίτη με την αφορμή του ότι ως φυλακισμένος δεν έζησε απολύτως τίποτε κι έτσι θέλησε να τιμωρήσει το σύστημα με αυτό το τρόπο. Ο θάνατός του μετά από αποδεδειγμένο βασανισμό, ενώ οι αρχές δεν το παραδέχονται, δείχνει το πόσο το σύστημα φυλάκισης απαλλοτριώνει τη συνείδηση των κρατουμένων αλλά και των κρατούντων οδηγώντας σε πλήρη κατάπτωση των ανθρώπινων αξιών.
Το ζήτημα της υπεράσπισης των διωκόμενων για τρομοκρατία αφορά κάθε εργατική οργάνωση και συλλογικότητα της αριστεράς. Αυτή η πρόκληση δεν πρέπει να περάσει. Πρέπει να κινητοποιηθούμε και να την αποτρέψουμε, ανατρέποντας τους οργανωτές της.
Συμμετέχουμε και καλούμε στην πορεία ενάντια στη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, την Παρασκευή 4 Απριλίου, στην πλατεία του Αγ. Νικολάου, στις 7 μμ
