Την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου, γνωστοποιήθηκε από την ασφάλεια Βόλου ανώνυμη
αναφορά-καταγγελία στο Ιατρείο Αλληλεγγύης της Λαϊκής Συνέλευσης Αγ.
Νεκταρίου Βόλου. Η καταγγελία υπογράφεται υπό τον γενικόλογο τίτλο
«Γιατροί, Φαρμακοποιοί, Νοσηλευτές Μαγνησίας», με δηλωμένη μια ανύπαρκτη
διεύθυνση και καταγγέλλει το Ιατρείο Αλληλεγγύης για σχεδόν εγκληματικές
ενέργειες ζητώντας την άμεση επέμβαση του εισαγγελέα Βόλου.
Το Ιατρείο Αλληλεγγύης της Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Νεκταρίου ξεκίνησε τη
λειτουργία του τον Οκτώβρη του 2012. Όπως το ίδιο το Ιατρείο δηλώνει «δεν
είναι προσπάθεια υποκατάστασης της πραγματικής ανάγκης για ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ
ΥΓΕΙΑ για όλο το λαό, ούτε προσπάθεια δημιουργίας παράλληλων δομών μέσα
στο χρεοκοπημένο σύστημα. Είναι αγώνας επιβίωσης ενάντια στο σύστημα και
το πολιτικό του προσωπικό. Το Ιατρείο μας και το Ιατρείο σας, απευθύνεται
στους μη έχοντες και κατέχοντες, στους αποκλεισμένους, Έλληνες και
μετανάστες, για να διατηρήσουμε την υγεία μας και να είμαστε παρόντες
καθημερινά στους αγώνες ανατροπής του σάπιου αυτού συστήματος. Είναι μια
συλλογική δράση, παρέχεται χωρίς αντίτιμο, σε επίπεδο συμβουλευτικής και
ιατρικής υποστήριξης σε θέματα ψυχικής και σωματικής υγείας από γιατρούς
διαφόρων ειδικοτήτων (δεν θα γίνεται συνταγογράφηση φαρμάκων) και σε
θέματα φαρμακευτικής αγωγής σε ανασφάλιστους και σε ευαίσθητες κοινωνικές
ομάδες».
Την ίδια στιγμή που το κράτος ντύνεται τον πιο ολοκληρωτικό του μανδύα,
που το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει, συμπαρασύροντας οποιαδήποτε
προνοιακή δομή υπήρχε ως τώρα, γίνεται φανερό σε όλους ότι όλο και
ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια επιλέγουν να ξεπεράσουν όχι απλά τη μιζέρια,
την κατάθλιψη και το αίσθημα παραίτησης και ματαιότητας, αλλά και τις
αποτυχημένες δομές και σχέσεις, να πάρουν έμπρακτα τις ζωές τους στα χέρια
τους και να αποδείξουν ότι γίνεται αλλιώς. Και το επιτυγχάνουν, χτίζοντας
τις δικιές τους δομές, χωρίς θεσμικές διαμεσολαβήσεις, χωρίς την άδεια
κανενός υπουργείου ή δήμου, χωρίς εμπορευματοποιημένες σχέσεις, χωρίς τις
λογικές της φιλανθρωπίας και της φιλευσπλαχνίας, αλλά συλλογικά,
αυτοοργανωμένα και αλληλέγγυα.
Αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά είναι που απειλούν και ενοχλούν, όπως έχει
γίνει σαφές από το κράτος και του μηχανισμούς του, όλοι εκείνοι οι χώροι
οι οποίοι επιμένουν να αντιστέκονται και να δημιουργούν, να κάνουν πράξη
όσα οραματίζονται μέσα σε έναν κόσμο ασφυκτικό. Και αυτές οι δομές είναι
που προσπαθεί να πολεμήσει και να καταστείλει με κάθε μέσο: είτε με το να
αποπειράται να τις αφομοιώσει, δημιουργώντας, για παράδειγμα, κοινωνικά
ιατρεία με τη συνεργασία δήμων και εκκλησίας, είτε με την εξόφθαλμη
απονοηματοδότηση του περιεχομένου και του λόγου των εγχειρημάτων, με την
αντιστροφή των νοημάτων τους και την παρουσίαση τους ως εστιών ανομίας και
εγκληματικότητας (το παλιό αλλά κλασικό κόλπο της κατασκευής του
εσωτερικού εχθρού).
Πρόσφατα καταρτήθηκε, μέσω των προγραμμάτων για «την ενίσχυση της
απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Νέων μέσα από τα προγράμματα
του ΕΣΠΑ», η επίσημη νόρμα του πώς αντιμετωπίζονται οι συνέπειες της
κρίσης υπό τον τίτλο «Εθνικό Δίκτυο Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης». Στα εν
λόγω «Σχέδια Δράσης κοινωνικών Δομών Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας»
ορίζονται οι όροι που θέτει το κράτος στους πολίτες του, ως προς το πώς θα
πρέπει να βλέπουν τη φτώχεια και πώς να την αντιμετωπίζουν, με δικαιούχους
«φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα» και όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής
και παροχής βοήθειας. Πρόκειται για τις λεγόμενες «χειρουργικού τύπου
επεμβάσεις» εκεί που «υπάρχει πραγματική ανάγκη για βοήθεια», για να
μεταχειριστούμε και την επίσημη γλώσσα της φιλανθρωπίας του κράτους και
των επίσημων διαμεσολαβητών της κυριαρχίας (βλ. εφημερίδα «Καθημερινή»).
Αποστειρωμένες ενέργειες βοήθειας προς το κοινωνικό σώμα εκεί που νοσεί,
ώστε να επισκευαστεί και να εξακολουθεί να παράγει και να αναπαράγει το
δεδομένο σύστημα, αποσυνδεδεμένες από τις αιτίες και τους παράγοντες της
κρίσης - χωρίς συνείδηση και αντιστάσεις.
Δεν μπορούμε παρά να κατανοήσουμε αυτές τις 2 παράλληλες κινήσεις ως όψεις
του ίδιου νομίσματος, της προσπάθειας ελέγχου του κράτους και της
κυριαρχίας πάνω στο κοινωνικό σώμα και τις αντιστάσεις του, μέσω της
επίθεσης στις αυτοοργανωμένες και αλληλέγγυες δομές του και τον επιθετικό
επαναπροσδιορισμό τους σε ένα ελεγχόμενο πλαίσιο. Για να το πούμε και
αλλιώς, τώρα που τελείωσαν οι απειλές των κρατούντων περί πτώχευσης και
εξαθλίωσης, έρχεται το μαστίγιο της πυγμής, της πειθαρχίας και της
ασφάλειας. Δεν τους έχει μείνει και τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια
σφετερισμού του ελέγχου στις ζωές μας.
Από τις γειτονιές μας μέχρι το Βόλο μας ενώνει η δίψα για τη ζωή που μας
στερούνε και η ανάγκη για ξεπέρασμα της μιζέριας, της υποταγής και της
εξαθλίωσης.
Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Κάτω τα χέρια από τους
αυτοοργανωμένους χώρους και εγχειρήματα.
Κοινωνικός χώρος για την υγεία.
http://denplirono-anatropi.blogspot.gr/
