Από τις 15 Ιουνίου 2013 λειτουργεί η μεγάλη Αναδρομική Έκθεση του Γιάννη Χαΐνη , που οργάνωσε το Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη, στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας του Δήμου Βόλου. Η παρουσία πλήθους φιλότεχνου κοινού , και εκτός Μαγνησίας , οι αναφορές των τοπικών και των πανελλήνιας κυκλοφορίας μέσων επικοινωνίας , συνηγορούν ότι έχουμε να κάνουμε με το μεγαλύτερο , ίσως , εικαστικό γεγονός της περιοχής μας στην χρονιά που διανύουμε.
Το Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη, μερίμνησε ώστε η αναδρομική έκθεση του Γιάννη Χαΐνη , που παρουσιάζεται για πρώτη φορά εκτός Αθηνών, να συνοδεύεται από έναν εξαιρετικό κατάλογο με το σύνολο του έργου του καλλιτέχνη.
Για την υποστήριξη της Έκθεσης διοργανώνονται διάφορες παράλληλες εκδηλώσεις , που είναι έμπνευση του Εικαστικού Αλέξανδρου Ψυχούλη , της Βάσιας Καρκαγιάννη Καραμπελιά, ιστορικού τέχνης – τεχνοκριτικού και της Χρύσας Δρανδάκη, Ιστορικού-Κοινωνιολόγου της Τέχνης.
Στην πολύπλευρη δράση, διάρκειας μισού αιώνα και πλέον, του καλλιτέχνη Γιάννη Χαΐνη είναι αφιερωμένη η παράλληλη εκδήλωση της επόμενης Τρίτης 9 Ιουλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Ιωνίας του Δήμου Βόλου, στις 8.30 το βράδυ.
«Η συμβολή του Γιάννη Χαΐνη στην πνευματική ζωή του τόπου έχει τρεις όψεις: το καλλιτεχνικό έργο, τη θεωρητική προσέγγιση της εικαστικής δημιουργίας και την κοινωνική δράση….» αναφέρει στον εξαίρετο κατάλογο της έκθεσης η Μαρία Πούλου.
Σε αυτήν λοιπόν την τριπλή συμβολή του καλλιτέχνη θα είναι αφιερωμένη η συζήτηση με το φιλότεχνο κοινό που θα γίνει - παρουσία του καλλιτέχνη - από την Ιστορικό Τέχνης - Τεχνοκριτικό, διδάσκουσα στο Τμήμα Νεοελληνικών σπουδών της Σορβόννης Βάσια Καρκαγιάννη-Καραμπελιά και από την Χρύσα Δραντάκη, Ιστορικό-Κοινωνιολόγο της Τέχνης.
Στην ανάγνωση του έργου του που τον εντάσσει στο όραμα της νεωτερικής πρωτοπορίας, όντας από τους πρωτοπόρους και πλέον «πιστούς» και συνειδητοποιημένους εκφραστές της Γεωμετρικής Αφαίρεσης στη χώρα μας, όπως επίσης στο θεωρητικό του λόγο και έργο, ειδικότερα ως ιδρυτή του περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης», ορόσημου στα πνευματικά και καλλιτεχνικά πράγματα της Ελλάδας μέσα από το οποίο αναδείχτηκε η σημασία της αισθητικής αγωγής και της θεωρητικής προσέγγισης της εικαστικής δημιουργίας, αλλά και στην κοινωνική του δράση που επιβεβαιώνει την άποψή του για τη σύνδεση θεωρίας και πράξης , όπως επίσης στη θέση του για το δημόσιο χαρακτήρα της τέχνης και την άρνηση της εμπορευματοποίησής του, θα αναφερθούν οι ομιλητές και ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Η συζήτηση θα έχει ως πλαίσιο τη δεκαετία του 60, στο ξεκίνημα δηλαδή της δημιουργικής πορείας του Χαΐνη, που συμπίπτει με την αναγνώριση της αφηρημένης τέχνης στην Ελλάδα και των πρωτοπόρων καλλιτεχνών της εποχής, μια εποχή καλλιτεχνικής και πνευματικής ευφορίας, έντονου κοινωνικού προβληματισμού και κοινωνικών ζυμώσεων , αλλά και εποχή «εξόδου των εγκεφάλων» όπως χαρακτηρίστηκε και της «χαμένης άνοιξης» με πολλές αναφορές στο σήμερα.
