Την πλάτη γύρισε για ακόμη μια φορά η δημοτική αρχή της πόλης μας σε εργαζομένους, αφού μετά από επανειλλημένο αίτημα τους να συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο, η απόφασή τους να μην παραδώσουν τα φύλλα αξιολόγησης αλλά και οι ενδεχόμενες απολύσεις, ο δήμαρχος δημοκρατικά διατύπωσε τη γνωστή πλέον φράση “αυτό δεν θα το συζητήσουμε – εμείς αποφασίζουμε”.
Για ακόμη μια φορά ο δήμαρχος με προμετωπίδα τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, αρνήθηκε να θέσει σε ψήφισμα το ζήτημα της αξιολόγησης. Την τελευταία φορά είχε αρνηθεί να θέσει σε ψήφισμα το ίδιο θέμα, όπως και την καταδίκη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από νεοναζί, ισχυριζόμενος πως το τελευταίο δεν αφορά το Δήμο Βόλου (η καταδίκη του φασισμού και οι δολοφονικές επιθέσεις). Το ζήτημα της αξιολόγησης όμως δεν βρήκε τρόπο να το αποκόψει από το Δήμο, αφού πρόκειται για εργαζομένους ΟΤΑ.
Την ίδια στιγμή 19 δημοτικά συμβούλια της χώρας αρνούνται να παραδώσουν οι εργαζόμενοι φύλλα αξιολόγησης.
Φυσικά μέσα στην αίθουσα δημιουργήθηκε για ακόμη μία φορά ένταση και σίγουρα τίποτε δεν θύμιζε διαδικασία δημοτικού συμβουλίου. Η αντίδραση των παρατάξεων της αντιπολίτευσης απέναντι στην φίμωση τους και την άρνηση συζήτησης οποιουδήποτε ψηφίσματος συντέλεσε ώστε για ακόμη μια φορά το δημοτικό συμβούλιο να “διαλυθεί” και να εξελιχθεί σε “αρένα”. Το ότι κατέληξε ένας δημοτικός σύμβουλος να αλληλομυνήεται με τον δήμαρχο το βράδυ για χαρακτηρισμούς που αντέλλαξαν κατά τη διάρκεια του συμβουλίου, είναι ενδεικτικό.
Ποιος τελικά όμως οφελείται όταν τα δημοτικά συμβούλια διαλύονται και τα σημαντικά ζητήματα παρακάμπτονται;
Ποιος χάνει και ποιος κερδίζει σε αυτό τον τραγέλαφο;
Μάλλον κερδίζει έδαφος αυτός που έχει “δεμένα” χέρια και δεν μπορεί να αντιτεθεί στις πολιτικές της μνημονιακής συγκυβέρνησης και κατ’ επέκτασιν του Καλλικράτη. Μάλλον αυτός βολεύεται όταν η κουβέντα καταλήγει σε καυγά.
Και οι αντιδρόντες αντίστοιχα σε ολο αυτό το παρηκμασμένο σκηνικό πολιτικής διαδικασίας ίσως πρέπει να σκεφτούν σοβαρά κατά πόσο η στάση και συμπεριφορά τους εν τέλει εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα με τον “αντίπαλό” τους.
Από την άλλη οι “μάρτυρες” σε όλο αυτό είναι οι καθημερινοί πολίτες του Βόλου. Κι αν τώρα την αδιαφορία της δημοτικής αρχής την αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο Δήμο που αντιστέκονται στην αξιολόγηση, αύριο θα είναι κάποιοι άλλοι στη θέση τους; Ίσως κάποιοι που εναπέθεσαν, απογοητευμένοι από την πολιτική διαχείρηση των περασμένων δημοτικών αρχών, την ελπίδα τους για μια “καλύτερη πόλη” στο “ανόθευτο από πολιτική διαφθορά ρεύμα”;
Ηλέκτρα Προσήλια
